| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: displicĕo, displicĕs, displicui, displicitum, displicēre conjugación: 2 - intransitivo - attiva (Ita) = dispiacere, intr., (eng) = displease,   (esp) = disgustar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego displicĕo tu displicĕs ille displicĕt nos displicēmus vos displicētis illi displicent | Yo disgusto Tu disgustas El/Ella/Eso disgusta Nosotros disgustamos Vosotros disgust�is Ellos/Ellas/Esos disgustan |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego displicēbam tu displicēbas ille displicēbat nos displicebāmus vos displicebātis illi displicēbant | Yo disgustaba Tu disgustabas El/Ella/Eso disgustaba Nosotros disgustabamos Vosotros disgustabais Ellos/Ellas/Esos disgustaban |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego displicui tu displicuisti ille displicuit nos displicuĭmus vos displicuistis illi displicuērunt, displicuere... | Yo disgust� Tu disgustaste El/Ella/Eso disgust� Nosotros disgustamos Vosotros disgustasteis Ellos/Ellas/Esos disgustaron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego displicui tu displicuisti ille displicuit nos displicuĭmus vos displicuistis illi displicuērunt, displicuere... | Yo he disgustado Tu has disgustado El/Ella/Eso ha disgustado Nosotros hemos disgustado Vosotros hab�is disgustado Ellos/Ellas/Esos han disgustado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego displicuĕram tu displicuĕras ille displicuĕrat nos displicuerāmus vos displicuerātis illi displicuĕrant | Yo hab�a disgustado Tu hab�as disgustado El/Ella/Eso hab�a disgustado Nosotros hab�amos disgustado Vosotros hab�ais disgustado Ellos/Ellas/Esos hab�an disgustado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego displicui tu displicuisti ille displicuit nos displicuĭmus vos displicuistis illi displicuērunt, displicuere... | Yo hube disgustado Tu hubiste disgustado El/Ella/Eso hubo disgustado Nosotros hubimos disgustado Vosotros hubisteis disgustado Ellos/Ellas/Esos hubieron disgustado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego displicuĕram tu displicuĕras ille displicuĕrat nos displicuerāmus vos displicuerātis illi displicuĕrant | Yo hab�a disgustado Tu hab�as disgustado El/Ella/Eso hab�a disgustado Nosotros hab�amos disgustado Vosotros hab�ais disgustado Ellos/Ellas/Esos hab�an disgustado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego displicēbo tu displicēbis ille displicēbit nos displicebĭmus vos displicebĭtis illi displicēbunt | Yo disgustar� Tu disgustaras El/Ella/Eso disgustar� Nosotros disgustaremos Vosotros disgustareis Ellos/Ellas/Esos disgustar�n |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego displicuĕro tu displicuĕris ille displicuĕrit nos displicuerĭmus vos displicuerĭtis illi displicuĕrint | Yo habr� disgustado Tu habr�s disgustado El/Ella/Eso habr� disgustado Nosotros habremos disgustado Vosotros habr�is disgustado Ellos/Ellas/Esos habr�n disgustado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego displicĕam tu displicĕas ille displicĕat nos displiceāmus vos displiceātis illi displicĕant | Yo disguste Tu disgustes El/Ella/Eso disguste Nosotros disgustemos Vosotros disgust�is Ellos/Ellas/Esos disgusten |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego displicērem tu displicēres ille displicēret nos displicrēmus vos displicrētis illi displicērent | Yo disgustara Tu disgustaras El/Ella/Eso disgustara Nosotros disgust�ramos Vosotros disgustarais Ellos/Ellas/Esos disgustaran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego displicuĕrim tu displicuĕris ille displicuĕrit nos displicuerĭmus vos displicuerĭtis illi displicuĕrint | Yo haya disgustado Tu hayas disgustado El/Ella/Eso haya disgustado Nosotros hayamos disgustado Vosotros hay�is disgustado Ellos/Ellas/Esos hayan disgustado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego displicuissem tu displicuisses ille displicuisset nos displicuissēmus vos displicuissētis illi displicuissent | Yo hubiera disgustado Tu hubieras disgustado El/Ella/Eso hubiera disgustado Nosotros hubi�ramos disgustado Vosotros hubierais disgustado Ellos/Ellas/Esos hubieran disgustado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego displicērem tu displicēres ille displicēret nos displicrēmus vos displicrētis illi displicērent | Yo disgustar�a Tu disgustar�as El/Ella/Eso disgustar�a Nosotros disgustar�amos Vosotros disgustar�ais Ellos/Ellas/Esos disgustar�an |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego displicuissem tu displicuisses ille displicuisset nos displicuissēmus vos displicuissētis illi displicuissent | Yo habr�a disgustado Tu habr�as disgustado El/Ella/Eso habr�a disgustado Nosotros habr�amos disgustado Vosotros habr�ais disgustado Ellos/Ellas/Esos habr�an disgustado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| displice displicete Futuro displiceto displiceto displicetote displicento | disgusta disgustad ve a disgustar vaya a disgustar id a disgustar vayan a disgustar |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| displicēre | disgustar |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| displicuisse | haber disgustado |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| displiciturum esse, displicituram esse, displiciturum esse, displicituros esse, displicituras esse, displicitura esse... | ir a disgustar |
| GERUNDIO | |
| displicendi, displicendo, displicendum, displicendo... | de disgustar a disgustar para disgustar por disgustar |
| SUPINO | |
| displicitum | disgustar |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que disgusta |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.displicens Gen.displicentis Dat.displicenti Acc.displicentem Voc.displicens Abl.displicente, displicenti... | displicentes displicentium displicentibus displicentes displicentes displicentibus |
| Feminina | |
| Nom.displicens Gen.displicentis Dat.displicenti Acc.displicentem Voc.displicens Abl.displicente, displicenti... | displicentes displicentium displicentibus displicentes displicentes displicentibus |
| Neutro | |
| Nom.displicens Gen.displicentis Dat.displicenti Acc.displicens Voc.displicens Abl.displicente, displicenti... | displicentia displicentium displicentibus displicentia displicentia displicentibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de disgustar |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.displiciturus Gen.displicituri Dat.displicituro Acc.displiciturum Voc.displiciture Abl.displicituro | displicituri displiciturorum displicituris displicituros displicituri displicituris |
| Feminina | |
| Nom.displicitura Gen.displiciturae Dat.displiciturae Acc.displicituram Voc.displicitura Abl.displicitura | displiciturae displiciturarum displicituris displicituras displiciturae displicituris |
| Neutro | |
| Nom.displiciturum Gen.displicituri Dat.displicituro Acc.displiciturum Voc.displiciturum Abl.displicituro | displicitura displiciturorum displicituris displicitura displicitura displicituris |
| Conjugación de: displicetur, displicebatur, displicitum est, - , conjugación: 2 - intransitivo - Impersonale (Ita) = dispiacere, intr., (eng) = displease,   (esp) = disgustar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| displicetur | se disgusta |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| displicebatur | se disgustaba |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| displicitum est | se disgust� |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| displicitum est | se ha disgustado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| displicitum erat | se hab�a disgustado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| displicitum est | se hubo disgustado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| displicitum erat | se hab�a disgustado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| displicebitur | se disgustar� |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| displicitum erit | se habr� disgustado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| displiceatur | se disguste |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| displiceretur | se disgustara |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| displicitum sit | se haya disgustado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| displicitum esset | se hubiera disgustado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| displiceretur | se disgustar�a |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| displicitum esset | se habr�a disgustado |